KEYİF VERİCİ MADDELERİN TARİHİ CENNET, TAT VE MANTIK

Yazar adı: Wolfgang Schivelbusch
Çeviren: Zehra Aksu Yılmazer
Basımevi: Dost Yayınları, 2000
Türü: Araştırma
ISBN: 975-8457-47-0

Orta çağda karabiber yalnızca baharat değil, statü sembolüdür, hatta ödemelerin para yerine karabiberle de yapıldığı olur.
Doğunun lüks malları Avrupa’nın kaba ortaçağ kültürünü yavaş yavaş inceltir ve Hindistan deniz yolunun keşfinden sonra Avrupa ekonomisinin önemli bir faktörü haline gelir.
Avrupa’da belirli dönemlerde yepyeni keyif verici maddeler ortaya çıkar. Kahve, çay ve tütün sömürgeciliğin tesadüfi keşifleri midir, yoksa daha önce hiç bilinmeyen yeni gereksinimleri mi karşılarlar?
Her toplumun hak ettiği, gereksinim duyduğu ve kaldırabildiği kendine özgü keyif verici maddeleri vardır. Ortaçağda genellikle bira ve şarap içilirken, Sanayi Devrimi’nden sonra neden daha sert içkilere gereksinim duyulmuştur?
Tütün içme sürecini hızlandıran, puroyu fazla yavaş olması nedeniyle geride bırakan sigara, “bir sigara içimi” hızıyla modern çağa damgasını vurur.
Afyonun tarihi sömürgeciliğin de bir özetidir sanki: ‘Afyonkeş” diye bildiğimiz Çin afyonla ancak 18. yüzyılda İngiltere “sayesinde” tanışır. İngilizler Çin’den çay alır, karşılığında da afyonu dayatırlar.
Frankfurter Allgemeine Zeitung, Wolfgang Schivelbusch ‘un bu özgün çalışması için şöyle diyor: “Schivelbusch, hiç bilinmedik yollardan giderek, keyif verici maddelerin insanlık tarihini nasıl etkilediğini ortaya koyuyor.”