YILKI ATI

Yazar adı: Abbas Sayar
Basımevi: Ötüken, 2005
Türü: Roman
ISBN: 975-437-406-6

Sıra No: TRMN 052

Yılkı Atı; gençliğinde sahibine çok yararı dokunmuş bir atın, yıllar geçip yaşlanmasının ardından sahibi tarafından doğaya terkedilişinin öyküsünü anlatıyor.

Bunun yanında, zorlu kış sartları karşısında Anadolu köylüsünün durumu ve çaresizliklerine de değiniliyor.

Kışın gelişiyle birlikte geçim sıkıntısı bir kat daha artan Üssüğün Oğlu İbrahim, ahırdaki samanın yetmeyeceğini düşünerek yaşı geçkin olan atı Doru’yu yılkılığa bırakmaya karar verir. Bu kararını ailesine bildirmesi üzerine başta karısı olmak üzere herkesten büyük tepki görü. Yılkılığa bırakılan Doru, bu duruma kolay alışamaz. Ne de olsa yıllardır ahırda kalmışdır. Köyüne ve evine geri döner, ahırın kapısını açmaya çalışır. Ama yıllardır yaşadığı ahırın kapısı artık kendisine kapalıdır. Bütün köy halkı İbrahim’i ayıplar; geçmişte bir çok yarış kazanmış ve sahibine büyük gururlar yaşatmış olan Doru’ya böyle davranılmasının haksızlık olduğunu düşünüler. İbrahim geçmişteki güzel günleri çabuk unutmuş, Doru’ya vefasızlık yapmıştır.

Dağlarda bir başına dolaşan Doru, kendisi gibi yılkılık bir at olan Çilkır’la tanışır. Onca yalnızlıktan soora Çilkır, Doru’ya ilgi duyar ve yanından ayrılmaz. Beraber gezerlerken yılkılığa bırakılmış bir grup atla karşılaşırlar. Bu grubun lideri Demirkır Doru’ya yaklaşınca Çilkır’ın içine kıskançlık düşer ve Demirkır ile kavgaya tutuşurlar. Güçlü bir at olan Demirkır; güçsüz, bakımsız ve zayıf Çilkır’ı yener. Bundan sonra Doru ile Çilkır bu at grubuna karışırlar ve onlarla birlikte dolaşmaya başlarlar. Yenilgiden sonra gururu kırılan Çilkır, utancından Doru’nun yüzüne bile bakamaz.

Bir gün at grubuna kurtlar saldırır, güçlü lider Demirkır kurtları alaşağı ederek süüsünü kurtarır. Gittikçe artan soğuğun etkisiyle Doru hastalanır ve bir kuytuya sığınarak at süüsünden ayrılır. Çilkır Doru’yu ne kadar süüye geri çalırsa da gitmez. Kendi başına dolaşır durdur günlerce. Sonunda bir köye varır kendi başına. Köyde Doru’ya bir köpek saldırır. Zaten güçsüz ve yorgun olan Doru, yere yıkılır ve öylece kalır. Köyde herkes Doru’nun artık iflah olmıyacağını konuşurken, Doru’nun yardımına bir tek Hıdır Emmi koşar. Hıdır Emmi Doru’yu ahırına alır ve besler. Kısa süede eski gücüne ve sağlığına kavuşan Doru kısrak, çok özlemini çektiği ahırda duramaz hale gelir. Vahşi hayata alıştığı için dışarı çıkmak, dağlara gitmek istemektedir. Bunun farkına varan Hıdır Emmi, Doru’yu dağlara salar.

Yeniden dağlara dönen ve özgülüğüne kavuşan Doru çok mutludur. Eski arkadaşları olan at grubuyla karşılaşır. Kendi yoklusunda at grubuna yine kurt süüsü saldırmış, ama bu sefer olay Çilkır’ı ölümüyle son bulmuştur.

Bir gün İbrahim’in komşusunun oğlu dağda Doru’yu görü. İbrahim’e gidip Doru’nun çok iyi halde ve sağlıklı olduğunu söyler. İbrahim de, Doru’yu tekrar ahırına geri almayı düşünü ama yılkılığa ayrılan atların vahşileştiğini bildiğinden, Doru’yu almaya yavrusu  Altay ile birlikte gider. İbrahim Altay’ı kullanarak Doru’yu almaya çalışır ama Altay ve Doru birlikte kaçarlar. İbrahim Doru’yu elde edememekle kalmamış, elindeki Altay’ı da yitirmiştir. Çevre köylerde soruşturur, her yanı ararlar gene de bulamazlar atları. Doru ve Altay ise yepyeni bir hayata başlar.